obchodzony co roku 20 lutego. To wyjątkowe święto, które ma na celu podkreślenie znaczenia równości, sprawiedliwości i solidarności we współczesnym społeczeństwie. Zainicjowane przez Organizację Narodów Zjednoczonych, stanowi moment refleksji nad problemami, z jakimi borykają się różne grupy społeczne na całym świecie, oraz okazję do promowania działań na rzecz zrównoważonego rozwoju, równości płci, eliminacji ubóstwa i godnych warunków pracy dla wszystkich.
– Żyjemy w świecie pogłębiających się nierówności. Przykładowo, wąska grupa 85 najbogatszych osób ma majątek taki jak biedniejsza połowa świata – czyli 3,5 mld osób!
– Od 1979 do 2007 r. realne dochody 1% najbogatszych mieszkańców USA wzrosły o 275%; dochody 20% najbiedniejszych – tylko o 18%.
– Według międzynarodowych danych 6% globalnej siły roboczej to osoby bezrobotne, liczba ta cały czas rośnie.
– w krajach rozwijających się więcej niż jedna trzecia osób poniżej 24 roku życia nie może znaleźć pracy przez okres dłuższy niż sześć miesięcy. Z kolei w Europie co ósmy młody człowiek jest zaliczany do kategorii NEET (ang. Not in Education, Employment, or Training), tzn. nie pracuje, nie uczy się, nie bierze udziału w szkoleniach.
– Warto zwrócić uwagę, że kobiety stanowią 70% najuboższych obywateli świata.. Wśród kobiet jest także najwięcej osób, które nie potrafią czytać i pisać. Jest to wynik braku możliwości kształcenia.
Zjawisko feminizacji ubóstwa występuje także w Polsce. Przykładowo – choć kobiety w Polsce są lepiej wykształcone od mężczyzn, więcej kobiet ma wyższe wykształcenie, to jednak 60% osób trwale bezrobotnych to właśnie kobiety.
Stąd wysiłki międzynarodowych i lokalnych działaczy prawo-człowieczych na rzecz zwiększenia dostępu kobiet i dziewcząt do edukacji – ich zdaniem jest to ważne oręże do walki z ubóstwem kobiet, jak i całego społeczeństwa.